zondag 14 april 2013

(R)Emigreren: Bepaalt 1 letter het verschil tussen stoer en mislukt?

Binnenkort komt er een einde aan zes jaar bloggen over het leven in Noorwegen. We gaan weer in Nederland wonen. Remigreren, hoe is dat eigenlijk? Over emigreren wordt een stuk meer geschreven dan over remigreren. Emigreren is spannend, stoer, een beetje exotisch ook. Remigreren is... ja, wat is het eigenlijk? Maakt die ene letter echt zo veel uit?

Een tijdje geleden kreeg op mijn blog over Noorwegen en het feit dat we besloten hadden weer in Nederland te gaan wonen een reactie van een andere Nedernoor. Ze schreef iets in de trant van "wij hebben het helaas ook niet gered". Toen ik dat las dacht ik twee dingen:
1. Jeetje, wat vervelend voor je
2. Blijkbaar ben ik in mijn blog niet echt duidelijk geweest, want het gevoel van "niet gered" is bij ons helemaal niet aan de orde.

Toch is het wel iets om even bij stil te staan. Een veel gehoorde klacht van terugkeerders is dat ze het gevoel hebben door hun omgeving als mislukkeling te worden beschouwd (ze hebben het immers "niet gered" - want welke gek keert er anders terug naar Nederland?). Vertrekkers, inclusief wijzelf een aantal jaren geleden, werken hier misschien onbewust aan mee. Het is zo makkelijk om te zeggen "Ach, het ergste wat er kan gebeuren, is dat we na een tijdje teruggaan naar Nederland." Maar is dat zo erg dan? En kan er echt niets ergers gebeuren? Nee, natuurlijk is dat niet erg, en natuurlijk kunnen er een hoop dingen gebeuren die een stuk vervelender zijn. Denk maar even na en vul in...

Hoe je een terugkeer ervaart, is voor een groot deel afhankelijk van de verwachtingen waarmee je destijds vertrokken bent. Zag je voor je dat je in je nieuwe land een "nieuw leven" zou opbouwen, dat je daar altijd zou blijven? Als ik terugdenk, zie ik dat mijn plannen en verwachtingen niet zo ver strekten. Ik wilde in een land wonen met veel ruimte en een mooie natuur. Wat dat betreft was Noorwegen een goede keuze. Letterlijk elke dag denk ik hier wel een keer "ah mooi". Als ik uit het raam kijk, aan het hardlopen ben, in de auto zit. Het is een prachtig land en de ruimte ga ik zeker missen.
Naast ruimte en natuur ging het vooral om de uitdaging: iets nieuws, iets anders, word ik de taal machtig, vind ik werk, hoe verloopt het contact met de Noren? Die behoefte aan uitdaging had vast ook op vele andere manieren bevredigd kunnen worden, maar het werd dus een periode in een ander land.

"Heb jij er spijt van dat we naar Noorwegen zijn gegaan?", vroeg ik laatst aan John. "Totaal niet", zei hij. Mooi, ik ook niet.
"Beschouw je het als een mislukking dat we nu weer naar Nederland gaan?" "Nee, hoezo?" - onbegrijpende blik - "Het is gewoon tijd om weer wat anders te gaan doen". En zo is het!

Het afgelopen halfjaar hebben we al veel geregeld voor onze verhuizing. Het was en is een hoop werk, dat zal ik niet ontkennen. Wie houdt van een rustig voortkabbelend leventje moet vooral niet remigreren. Maar die mensen emigreren waarschijnlijk ook niet, dus dat is dan geen probleem.
We krijgen veel praktische hulp van familie en vrienden in Nederland. En hier in Noorwegen? Mijn collega's leven mee. Ze vinden het reuze spannend, verhuizen naar een ander land...

2 opmerkingen:

femke boomsma zei

En hoe is het nu in Nederland?

Bouwjaar68 zei

Femke, het is heerlijk in Nederland. Ik heb nooit spijt gehad van de jaren in Noorwegen. Die zijn heel mooi en goed geweest, maar op één of andere manier ben ik toch meer geworteld in Nederland. Misschien pas het Nederlandse leven gewoon beter bij mij.
Verder ben ik ook niet iemand die snel spijt heeft van dit soort besluiten. Ik neem een stap en dan zoek ik daar mijn weg weer in.